1e controle

Voor het eerst sinds lange tijd gewoon een keertje naar het ziekenhuis voor controles. Dit keer niet voor een paar dagen/maanden blijven. Dit keer gewoon een controle. Het ging gelukkig al veel beter met Pepijn zijn pijn, dat scheelt ook weer met de reis naar Utrecht.

Toch kreeg hij onderweg een pijnpiek waardoor hij moest spugen. Toen maar even de vluchtstrook op gegaan en vervolgens is zijn mama maar bij hem achterin blijven zitten. Ondanks dat hij aardig comfortabel leek, hadden we dit niet overzien. In Utrecht aangekomen eerst naar de prikpoli gegaan om bloed te laten prikken. En wat heeft hij die vingerprik weer stoer ondergaan. Hij raakt er bijna aan gewend…

Vervolgens even een hapje gegeten. Een portie frietjes besteld, omdat Pepijn ze rook en er wel zin in had. Maar vervolgens eet hij het helaas niet. Maar ondertussen weten we dit. We blijven het wel proberen met het aanbieden van eten. Met drinken was het eerst ook alleen maar water, nu inmiddels is het toch ook weer appelsap en vind hij tandenpoetsen ook al wat minder erg. Er is een periode geweest dat dit helemaal niet lukte en dat tijdens de antibiotica kuren…. gelukkig zijn dit nog zijn melktanden en hopen we dat de schade mee is gevallen in zijn mondje.

Na het eten zijn we naar Dr. van Noesel gegaan. Hij was al met al zeer tevreden ondanks de pijn. De pijnstilling laten we nog even zo en eventueel mogen we dit zelfs nog verhogen. Maar het lijkt erop dat de nieuwe pleisters ook al weer beter zijn werk doen. Wel heeft Pepijn gelijk even de spreekkamer ingewijd. Weer een pijnpiek en overgeven en vervolgens een hele dunne luier waardoor de behandelbank onder zat.

Daarna zijn we vlug naar het AZU gegaan om op de afdeling Nucleaire geneeskunde een scan te laten maken. Pepijn heeft weer ongeveer een uur moeten stil liggen voor 2 type scans. Zo konden ze goed bekijken of de radioactieve stof op de juiste plek is aangekomen, maar ook of het weer goed zijn lichaam verlaat. Dit was gelukkig wel zo. Pepijn had na de scans gelijk alweer volop praatjes en riep naar Dokter Marnix. Die moest wel lachen om hem.

Vervolgens nog even naar de afdeling waar Pepijn de week daarvoor heeft gelegen. En de dames waren zo blij om hem zo vrolijk te zien. Lekker rondlopend met zijn rugzakje (daar zit de sondevoeding in). Hij had ook zoveel praatjes! Echt heerlijk om onze stoere vent weer zo te zien!

Daarna naar de apotheek zijn pijnstillingspleisters halen, dit duurde en dit duurde… vervolgens waren we 3 kwartier verder! Ondertussen was mama maar samen met Pepijn terug gelopen naar het WKZ/PMC om zijn verdiende kanjerkralen (www.kanjerketting.nl) te halen. De zusters in het PMC vonden het ook wel gezellig dat hij daar nog even kwam. Hij heeft zo overal vriendjes gemaakt.

Rond half 5 naar de auto om flink in de file terecht te komen. Gelukkig was het voor Thijmen allemaal geregeld en heeft Pepijn fijn even in de auto liggen slapen. Alleen daarna wakker worden en voelen dat alles stijf is, dat doet gewoon ongelooflijk veel pijn. Opnieuw spugen bleef natuurlijk weer niet uit…. Zo zielig dat dit elke keer gebeurd. Maar ondanks dat heeft hij wel een hele goeie dag gehad met behoorlijk veel lol. Gelukkig! Volgende week hebben we een afspraak in Rotterdam, omdat dit net ietsje dichterbij is en hij daar toch ook wel de lieve verpleegsters mist.

Iedereen bedankt voor de lieve woorden die zijn geschreven in de reacties op de blogs. Dit doet ons echt heel erg goed.
Bedankt voor alle steun!

 

2014-11-04 09.10.04 2014-11-04 13.57.49 2014-11-04 13.59.18 2014-11-04 15.29.59

Reacties

    Gaëlle

    8 november 2014 Beantwoorden

    Fijn te lezen dat de dokter tevreden was! Hopelijk wordt de pijn en het spugen ook snel minder! Zo’n stoere man, leuk d

    Ron Bouquet

    6 november 2014 Beantwoorden

    Wat een stoere kerel en wat een prachtige vechtlust. En of je nu liever bidt of duimt, jullie verdienen alle steun en respect, ik ben in ieder geval diep onder de indruk hoe jullie met deze situatie omgaan. Er zijn eigenlijk geen woorden voor, zo verschrikkelijk mooi en sterk zijn jullie. Sterkte, Ron.

    Monique, Ronald en Floor

    6 november 2014 Beantwoorden

    Wat is het een stoere vent. Jullie zijn echt toppers. Super dat jullie zo positief blijven. Hopelijk gaan er nog heeeeel veel goede dagen volgen!

    Natascha en Martijn

    6 november 2014 Beantwoorden

    Wat is hij toch een stoere vent! Hopelijk worden de pijnaanvallen en het overgeven snel minder, dat maakt het nog een extra zware dag. En volgende week weer naar Rotterdam voor controle. Go Pepijn! Xxx

    Ilse Neggers

    5 november 2014 Beantwoorden

    Jeetje Pepijn wat ben jij een stoere bikkel!! Ondanks het spugen en de pijn die jij moet doorstaan!!! De foto’s spreken voorzich. Jouw papa en mama beschrijven het geweldig goed en met zoveel liefde!!! Jij bent een toppertje!!! Diep respect voor alles wat jullie moeten doorstaan!!! Ook voor de oma’s en de opa’s!!!!
    Veel liefs x denk aan jullie x

    Dorien Staal

    5 november 2014 Beantwoorden

    Lieve Pepijn.

    Ik krijg een glimlach op mijn gezicht bij het lezen dat je een goede dag hebt gehad. Wat fijn. De foto’s maken het helemaal af en hier in Assen beeld ik me in hoe stoer jij rond loopt. Ik vind het super knap dat je al een klein beetje tegen al die prikjes kan. Het spugen en de pijn vind ik heel verdrietig voor jou. Je verdient echt een kanjerkraal want je bent een topper.

    Dikke knuffel ook voor Thijmen, papa en mama

    Tamara

    5 november 2014 Beantwoorden

    Wat een ongelooflijke kanjer! En wat kan ik me goed voorstellen dat hij overal waar hij komt een lach op mensen hun gezicht tovert. Dat wordt een kleine hartenbreker later :-).
    Fijn dat zo’n dag dan al met al toch wel meevalt en dat hij het zo knap doet.
    Dikke knuffel!

    Iris

    5 november 2014 Beantwoorden

    Wat schrijven jullie dit ontzettend mooi, met zoveel liefde, met zoveel kracht.
    Pepijn, wat ben je ongelofelijk stoer! Hopen dat de pijn en het spugen snel minder worden, zodat je nog meer kunt lachen en praatjes kunt maken.
    Thijmen, ook jij bent een kanjer, zo lief voor je kleine broertje, alles heb je voor hem over. Nu thuis weer lekker met hem spelen en kattenkwaad uithalen 🙂
    Wij denken aan jullie. Liefs xxx

    Brenda

    5 november 2014 Beantwoorden

    Jee, wat een dag met allerlei ups en downs. Wat fijn om te horen dat arts tevreden was en de verpleegkundige ontvangst zo vrolijk was. Heerlijk om Pepijn zelf te zien lopen op de foto!! Ook heel fijn dat jullie volgende week dichterbij terecht kunnen. Ga zo door en hopelijk gaat het spugen snel minder worden met rust thuis en goede pijnstilling!

    Tamara

    5 november 2014 Beantwoorden

    Lieve allemaal ,
    Wat doen jullie het toch allemaal goed! Diep respect voor jullie hoe jullie hiermee omgaan. Pepijn die ondanks alles zo vrolijk blijft, het is echt een stoere kanjer!

    Liefs

    Kelly

    5 november 2014 Beantwoorden

    Goed gedaan Pepijn! Jij mist de verpleegsters niet alleen, ik weet zeker dat ze jou ook ontzettend missen! Wat ben je toch een stoere vent met alles wat je meemaakt!

    suzanne

    5 november 2014 Beantwoorden

    Wat een superkanjer!!! Heel erg Fijn dat alles goed zat! Fijn dat hij ondanks alles toch super vrolijk is!!!

    balou en michael

    5 november 2014 Beantwoorden

    Wow wat is Pepijn stoer..en papa , mama en thijmen ook! Heel mooi hoe jullie alles beschrijven…

    Marijke

    5 november 2014 Beantwoorden

    Wat een stoere kanjer is het toch! Goed gedaan hoor Pepijn! Fijn om te lezen dat de arts zeer te vreden was…..toch ook wel fijn om te horen….en ja waar maakt Pepijn nu geen vriendjes

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *