Feest!

Feest!

• Categorie : Algemeen, Thuis
• 4 : reacties

Pepijn is bijna jarig en aangezien hij komende week weer in het ziekenhuis is voor zijn 2de MIBG-behandeling, hebben we zijn verjaardag maar vast het weekend ervoor gevierd. Het was geheel in Thomas Trein style. Met speciale slingers van zijn favorieten treinen en een mooie taart en cupcakes. Wat vond hij het mooi!

Eerder die nacht heeft hij een keer niet gespuugd. Een keertje doorgeslapen van 1:00 tot 7:00 uur. Daarna heerlijk met z’n viertjes even in bed gelegen. Waar Pepijn ook weer echt zijn Pepijn dingetjes deed, zoals paardje rijden op papa, die nog half lag te slapen! Vervolgens nog wat dingen opgeruimd en klaar gemaakt voor het feest. Er kwamen ook wat afmeldingen vanwege ziekte. Het is wel fijn dat iedereen meedenkt en dan liever even op afstand blijft. (ook al hadden we ze graag gezien). Nu valt het misschien nog wel mee met de weerstand van Pepijn, maar dat wordt straks tijdens de chemo’s wel anders! En nu zijn z’n bloedwaardes ook al wel wat lager dan een gezond kindje. Rond kwart over 10 werd de prachtige en lekkere taart gebracht door “Zoet Taarten”. Vervolgens kwam de visite. In de ochtend was het niet heel erg druk. Misschien maar goed ook, anders was hij al wel heel erg moe geweest. Hij had niet zoveel zin om gelijk kadootjes uit te pakken. Dat gebeurde dan ook gewoon later. Begin van de middag was het even lekker rustig en hadden papa, mama en Thijmen het grote kado gegeven. Een elektrische trein van Duplo. Iets wat hij in het ziekenhuis al heel erg leuk vond, dus dat kon natuurlijk niet missen! Lekker even mee gespeeld en ondertussen kwamen de buurtjes ook gezellig even langs. Rond 3 uur kwam de familie binnen gedruppeld. Ook toen niet echt veel zin om kadoos uit te pakken, behalve het grote kado van de opa’s en oma’s. Het was een andere, maar grotere treinbaan van Duplo. Zo kunnen beide mannen er lekker mee spelen en hebben ze allebei een trein. Daarna de Thomas Trein taart op tafel gezet om de kaarsjes uit te blazen. Eerder die week was Pepijn op zijn kinderdagverblijf geweest om te feesten en afscheid te nemen. Het was heel erg leuk om hem weer even tussen zijn maatjes te zien spelen, maar mama vond het echt wel even moeilijk toen ze ‘lang zal hij leven’ voor hem zongen. Dus hadden we maar besloten om te vragen wat Pepijn wilde. ‘Gelukkig’ wilde hij dat er niet werd gezongen. Okay het is misschien een wens wat er gezongen word, maar oef, Lang zal hij leven…. tja, geen idee. We hopen het, het moet gewoon, maar die zekerheid hebben we niet en die zullen we nu ook nog niet krijgen.

Maar terug naar de kaarsjes. Er werd dus niet gezongen, maar meneer vond het geweldig om de 3 kaarsjes uit te blazen. En hij wilde Thomas trein van zijn taart hebben om op te eten. Die bleef zoals verwacht liggen, maar het is alleen al heerlijk om te zien dat hij er blij van word. Daar doe je het gewoon allemaal voor. Na de kaarsjes merkte je al snel dat het hem teveel werd en dat de pijn ook erger was. We hadden gelukkig nog wat speelruimte met de Morfine die Pepijn mag hebben, dus hebben we hem een extra ‘shotje’ gegeven. Dit werkte erg goed. Daarna is hij nog heerlijk buiten gaan spelen met zijn neefje, nichtje en grote broer. Hij en wij hebben al met al een super dag gehad. Hij heeft genoten en dat is zo belangrijk! Hij was wel moe en die nacht ook wel heel erg onrustig. Hij is na al die maanden ziekenhuis ook niet echt meer gewend aan drukte. En ga jezelf maar na; Als je zelf niet helemaal lekker bent, makkelijk pijn hebt, dan kun je zelf ook minder hebben.

Op zondag hebben we in de ochtend nog voor een paar vrienden met kinderen zijn verjaardag gevierd. We hadden wel even getwijfeld, omdat hij geen super nacht had gehad. En het was eigenlijk wel op het randje. Pepijn hing heel veel aan zijn mama en echt gespeeld met zijn buurtvriendinnetjes heeft hij niet. Terwijl hij eigenlijk heel graag speelt. Dat was dan toch wel teveel geweest. Die middag wel rustig aan gedaan en een poging gewaagd om Pepijn naar bed te krijgen. Maar meneertje is momenteel een beetje heel erg koppig. Dat hebben we de afgelopen dagen wel meer gemerkt. Iets wat natuurlijk niet raar is. Nu hij meer kan, wordt hij opnieuw weer geremd. En dat kan ontzettend frustrerend zijn. En dat laat hij ons dus maar al te goed weten. Aan de andere kant laat hij ook weten hoeveel hij van ons houd en wij laten dat ook echt wel weten aan hem. Hij vertelde zelfs dat hij verliefd was op zijn mama, echt een smelt momentje. En ook kreeg mama een ieniemienie bloemetje, die hij zelf geplukt had. Het zijn van die kleine waardevolle momentjes. En die heb je nodig, want emotioneel wordt het nu echt wel zwaarder en zijn er afgelopen weekend de nodige traantjes gevallen. Het is de onzekerheid die gaat vreten, ondanks dat je positief bent. Het is heel gek, want het strookt niet met elkaar deze gevoelens, maar toch zijn ze zo…

Aankomende donderdag is Pepijn echt jarig, maar dan is hij in het ziekenhuis vanwege zijn behandeling. Mochten er mensen zijn die toch een kaartje willen sturen, dan mogen ze dit naar het Prinses Maxima Centrum/WKZ sturen in Utrecht.

Verder willen we iedereen nog bedanken voor alle gezellige felicitaties en kadootjes! Hij voelde zich echt jarig dit weekend dankzij jullie!